Blog Layout

Melden met jas en tas bij de portier!

Marcel Hendriks • feb. 24, 2021
Het kabinet Rutte III is klaar met regeren en de balans kan worden opgemaakt. Bij haar aantreden heeft het zichzelf uitgeroepen tot het groenste Kabinet ooit. En heeft dat met de Klimaatwet en het Klimaatakkoord ook deels waargemaakt. Nodig want klimaatverandering wordt inmiddels breed beschouwd als een serieus veiligheidsrisico. Misschien wel het grootste. Hoe heeft Defensie het er van afgebracht? Toch primair verantwoordelijk voor onze veiligheid en bij de overheid veruit de grootste gebruiker van fossiele brandstoffen.

Macht

Bij hun aantreden troffen de beide bewindslieden de "Operationele Energiestrategie" van mevrouw Hennis aan. Met daarin onder andere de ambitie om in 2030 20% minder afhankelijk te zijn van fossiele brandstoffen. Minder vergaand dan de nationale doelstellingen maar goed verdedigbaar. Defensie moet immers ook onder extreme omstandigheden inzetbaar blijven. Waarbij het dan ook niet kan beschikken over de moderne energie-infrastructuur die we hier hebben. Weliswaar een beperkte opgave ten opzichte van anderen maar voor Defensie een hele uitdaging.

In plaats van krachtig aan het werk te gaan met de Operationele Energiestrategie, hebben de bewindslieden zich vooral ingespannen om de nalatenschap van hun voorgangster te ondergraven. En omdat dat botst met de ambities van het Kabinet, is dat op nogal slinkse wijze gebeurt. Met als gevolg dat Defensie nu (nieuw) beleid en een aanpak heeft met een tijdshorizon van maar tot 2022. En met geen enkele perspectief op het halen van de doelen "2030". Sterker nog Defensie gaat de komende jaren meer fossiele brandstoffen gebruiken in plaats van minder. Dat vergroot onze afhankelijkheid van hen die nog wel over olie- en gasvoorraden beschikken en ondermijnt de collectieve veiligheid door niet bij te dragen aan het tegengaan van klimaatverandering.

Mevrouw Bijleveld en mevrouw Visser verdienen lof en waardering voor hun inzet voor Defensie de afgelopen jaren. Maar waar het Kabinet de (energie) bakens probeerde te verzetten, zette Defensie de hakken in het zand. Dat is ze aan te rekenen. Het wordt tijd dat beiden een andere betrekking krijgen.

Tegenmacht  

Geen macht zonder tegenmacht. Waar dat toe leidt, heeft de kindertoeslagenaffaire nog eens aangetoond. De tegenmacht van de bewindslieden is de Vast Commissie Defensie. Het moet de leden toch opgevallen zijn dat Defensie het kabinet Rutte III pootje lichtte bij het tegengaan van klimaatverandering? Alleen D66 gaf met regelmaat tegengas maar de rest liet het afweten.

Met als dieptepunt het antwoord op de vraag waarom in de nieuwe "Defensie Energie en Omgeving Strategie" de doelstellingen "2050" nog wel stonden maar die van "2030" niet meer.  Volgens mevrouw Visser golden die nog wel maar waren ze niet opgenomen "om tekst te besparen". De commissie zat haar aan te kijken met een glazige blik van "goed punt, daar hadden we niet aan gedacht". Alsof je naar een "Gilbert and Sullivan" operette zit te kijken. 

Dat gebeurde ook in het min-of-meer tegelijk verschenen "Strategisch Vastgoedplan". Ook hier alleen nog de doelstellingen "2050". Was "2030" ook hier geschrapt om "tekst te besparen"? Of bewust weggelaten om de urgentie om nu te handelen, af te zwakken? Waarschijnlijk dat laatste: Things are seldom what they seem; Skim milk masquerades as cream.  
 
Ook dit liet de Vaste Commissie Defensie zich welgevallen. Hoogste tijd voor nieuwe gezichten.   

Kies een militair! 

Op de sociale media loopt de campagne "Kies een militair". Een sympathieke actie want er zitten prima kandidaten tussen. Als ze gekozen worden en in de Vaste Commissie Defensie zitting krijgen dan moeten ze zorgen voor een adequate tegenmacht. En Defensie in de goede richting duwen. Naar een krijgsmacht die in 2030 tenminste 20% minder afhankelijk is van fossiele brandstoffen.

 

Voor de liefhebbers van Gilbert and Sullivan uit "The pirates of Penzance" het toepasselijke:


"Stop, ladies, pray!"

Share by: