ENERGIE VOOR INZET
energie en krijgsmacht
Blog Layout
Vastgoed... maar niet in 2030.
Marcel Hendriks • okt. 11, 2019
En hoe pakt de Bundeswehr dat aan?
Foto Defensie: De Kromhout Kazerne in Utrecht heeft een duurzame certificering
In het Strategisch Vastgoedplan constateert Defensie dat circa 80% van de gebouwen label D of slechter heeft. Slechts 8 % van de gebouwen heeft label A of A+. In het Klimaatakkoord heeft het Rijksvastgoedbedrijf - dat ook het vastgoed van Defensie beheert - zich voorgenomen in 2030 een reductie van 50% CO2 te halen. Gemiddeld hebben (overheids)gebouwen dan label A. Hoe Defensie, dat 2030 uit de boeken heeft geschrapt, daar aan gaat bijdragen, is onduidelijk.
In de Energie en Omgeving Strategie staat dat Defensie samen met regionale partners wil onderzoeken hoe op Defensievastgoed en -terreinen duurzame energie kan worden opgewekt. Dat gebeurt gelukkig nu al op een paar locaties, zei het nog op bescheiden schaal. Om zoiets te realiseren, moet er ruimte worden gemaakt, moet worden geïnvesteerd, gegraven en gebouwd en de energie-infrastructuur worden aangepast. Een flinke opgave die ook zou passen in de ambitie in het Defensie Vastgoedplan om de inhaalslag met "objectgerichte revitalisering" aan te pakken. Maar helaas staat er in het Defensie Vastgoedplan niets over het op Defensie terreinen opwekken van duurzame energie. Hier lijken Vastgoedplan en de Energie en Omgeving Strategie nog niet op elkaar te zijn afgestemd.
Een andere uitdaging voor Defensie is het bijdragen aan de afspraak in het Klimaatakkoord om in 2030 het aantal werkgerelateerde kilometers met de helft te verminderen. Dat is een immense opgave voor Defensie dat verspreid is over honderden locaties en met personeel dat regelmatig wordt overgeplaatst. Dat kan ook consequenties hebben voor waar je investeert in nieuwe infrastructuur, of waar je mogelijk locaties sluit. Waar je activiteiten concentreert of juist spreidt. Een ingewikkelde opgave waar het Strategisch Vastgoedplan geen aandacht aan besteed. Het aankondigen van een onderzoek naar hoe de belegging van het vastgoed daaraan kan bijdragen, had voor de hand gelegen.
In de Energie en Omgeving Strategie onderstreept Defensie de doelstelling in het Klimaatakkoord om in 2028 een emissieloos wagenpark te hebben. Dat vraagt aanleg en/of uitbreiding van het aantal laadpalen op alle defensielocaties. Niet alleen voor de eigen dienstauto's maar ook voor allen die dagelijks voor woon- werkverkeer gebruik maken van elektrische auto's. Uitrol van voldoende laadpalen is een strategische keuze die in het Strategisch Vastgoedplan had moeten worden opgenomen. Al was het maar om te voorkomen dat er straks wel elektrische auto's zijn maar niet voldoende laadpalen "omdat daar iemand anders over gaat".
De recentelijk gepubliceerde documenten Strategisch Vastgoedplan, de Defensiebegroting en de Energie en Omgeving Strategie, hebben een ding gemeen. In elke verwijzing naar Klimaatwet of Klimaatakkoord wordt alleen nog maar 2050 als referentiejaar gehanteerd. Het andere referentiejaar "2030" is beleidsmatig in rook opgegaan. Ook waar dat eerder wel relevant was zoals in de Operationele Energiestrategie. Daar is blijkbaar over nagedacht en bewust voor gekozen. Maar toch merkwaardig dat Defensie wet- en regelgeving naar eigen inzicht invult en toepast. Wil het de klimaatopgave op de lange "2050" baan schuiven? En niet de verplichtingen op zich nemen waar anderen wel aan gebonden zijn?
Ter illustratie hoe het in Duitsland gaat, het Nachhaltigkeitsbericht 2018 des Bundesministerium der Verteidigung und der Bundeswehr, met name hoofdstukken 7,8,9. In 2017 werd op Duitse Kazernes 36,6% van de benodigde elektrische energie zelf of met lokale partners, duurzaam opgewekt. Voor de warmtevraag was dat 9,5%. In het kader van het project Energiezukunft 2030plus
moet het aandeel duurzame energie nog aanzienlijk toenemen. Om elektrisch rijden te bevorderen geeft de Bundeswehr prioriteit aan meer laadpalen op kazernes.
